Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙῼ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ



Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙῼ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Δεῖτε τό κείμενο ἐδῶ, ἐδῶ καί ἐδῶ σέ μορφῆ PDF, Docs Google Drive.

Στό ἐπίσημον Θεολογικόν Ἱστολόγιον «ORTHODOX ETHOS» τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου/Δογματολόγου π. Πέτρου Χίρς διαβάζουμεν ἐν περιλήψει τό Συνοδικόν καί Ἐπίσημον καταδικαστικόν ἀποφασισθέν κατά τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τῶν Οἰκουμενιστῶν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἐκκλησίας:

«In the synodical decision issued by the Georgian Orthodox Church the hierarchy of the Church of Georgia stated that:

1. The Cretan Council is not a Pan Orthodox Council, as four Churches did not participate in it;

2. The decisions of the Council of Crete are not obligatory for the Georgian Church, since the Council of Crete abolished the principle of consensus;

3. The documents issued by the Council of Crete do not reflect important critiques made by the Local Churches, and thus it is necessary for them to be corrected;

4. The documents of Crete need to reflect the teaching of the Orthodox Church; this is not the case with the present set of texts.

5. It is necessary for the Holy and Great Council to be held and we are confident it will be and that this future Council will make decisions by consensus, based on the teaching of Orthodox Church.

6. It is, thus, for this purpose that the Holy Synod has formed a theological commission to examine the documents accepted in Crete and to prepare for the future Council which will be Pan Orthodox.»
Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ μία πιό ἐλεύθερη μεταφράσις στήν Ἑλληνικήν μας Γλῶσσα, ὑπό τοῦ ὑπογράφωντος· οἱ Γεωργιανοί ἀδελφοί καί πατέρες μας, ἀποφάνθησαν, συνοδικῶς, μέ τά ἑξῆς σημεία:

1. Ἡ «Σύνοδος τῆς Κρήτης» ΔΕΝ εἶναι καί οὔτε μπορεῖ νά ἀναγνωρισθεῖ ὡς «Πανορθόδοξη Σύνοδος» ἀπό τά Τέσσερα (4) Πρεσβυγενῆ καί Νεοπαγῆ Πατριαρχεία πού δέν συμμετείχαν διό καί ἀπουσίαζαν ἠχηρά ἐξ αὐτῆς.

2. Οἱ ἀποφάσεις τῆς «Συνόδου τῆς Κρήτης» ΔΕΝ εἶναι δεσμευτικές γιά τό Πατριαρχεῖον τῆς Γεωργίας ἀπό την στιγμή πού οἱ νεοΦαναριῶτες ἀπεμπόλησαν καί ἐκατήργησαν (τήν ἀντιΚανονική ἐξάλλου) Ἀρχῆ τῆς Ὁμοφωνίας πού οἱ ἴδιοι τους ἐθέσπισαν εἰς τόν Εἰδικόν Κανονισμόν διά τήν διεξαγωγήν τῆς ἐν λόγῳ ἰδιότυπης Συνόδου.

3. Τά (ληστρικά) ἀποφασισθέντα καί «Συνοδικά Κείμενα» τῆς Κρήτης ΔΕΝ ἀντικατοπτρίζουσι διαυγῶς καί μέ κάθε Δογματολογική σοβαρότητακαί με Θεολογική σαφήνεια πού τούς ἁρμόζει, συγκριτικῶς, μέ τίς πολυσήμαντες Θεολογικές ἤ Δογματολογικές Κριτικές πού διενεργοῦνται, ἀποδεικτικῶς, ἀπό ἐπιφανῆ Κληρικολαϊκά Μέλη ἄλλων ὁμοδόξων Κανονικῶν Αὐτοκέφαλων καί Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Καί αὐτή ἡ ἰδιότυπη ἀπόκλισις τῶν κακόδοξων Κειμένων εἶναι ἀπαραίτητον γι΄ αὐτούς (καί γιά ὅλους) ὅπως διορθωθεῖ.

4. Τά «Συνοδικά Ντοκουμέντα» τῆς Κρήτης εἶναι ἀνάγκη νά ἀντικατοπτρίζουσι τήν ὀρθόδοξον Πατερική Θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας· τοῦτο τό ἀντικειμενικόν καί Συνοδικόν ἀποτέλεσμα ὅμως, ΔΕΝ ἔχει ἐπιτευχθεῖ καλῶς στήν πράξη βάσει τῶν ἐν λόγῳ καί συνόλῳ (κακόδοξων) Ἐπίσημων «Συνοδικῶν» Κειμένων.

5. Εἶναι ἀδήριτα ἀναγκαίον (καί ὀφέλειμον διά τήν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας), ὅπως σέ μίαν Ἁγίαν καί Μεγάλην (Οἰκουμενικήν) Σύνοδον πού πρόκειται νά πραγματοποιηθεῖ εἰς τό μέλλον, διό καί εἴμεθα πεπεισμένοι ὅτι πρόκειται νά διεξαχθεῖ· τοῦτη ἡ μέλλουσα Οἰκουμενική Σύνοδος θά πρέπει νά λάβει, τινές συνοδικές ἀποφάσεις, μέ την παραδοσιακήν καί ἀπόλυτον Συμφωνία ἤ καί Ὁμοφωνία διά τῶν Συνοδικῶν Πατέρων πού πρόκειται κάποτε νά συμετάσχουσι σ΄ αὐτῆν. Οἱ ἀποφάσεις αὐτές θά πρέπει νά ἔχουσι ὡς ἀναντίρρητον θεμέλιον καί βάσιν τους τήν Πατερική Θεολογία τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας.

6. Ὥς ἐκ τούτου, γιά ὅλους τούς προειρημένους λόγους, ἐτέθην ἕνας σημαίνον σκοπός ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδον (τῆς Γεωργίας), καί ἐδημιουργήθην μία εἰδική Δογματολογική Συνοδική Ἐπιτροπή ὅπου πρόκειται νά ἀναλάβει καί νά μελετήσει ἐξονυχιστικά τά συγκεκριμένα (ληστρικά) Κείμενα τῆς Κρήτης, (ἵνα διορθωθοῦσι οἱ αἱρετίζουσες ἀποκλίσεις), καί οὔτως ὥστε νά γίνουσι ἔτοιμα διά μίαν μελλοντική Σύνοδον, ἡ ὁποία πρόκειται ἐτοῦτην τήν φορά νά διεξαχθεῖ ὡς τῷ ὄντι μία Νέα καί Ἁγία Οἰκουμενική Σύνοδος.

Μέ ἀπλούστερα λόγια: ἡ Συνοδική ἀπόφασις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας εἶναι φοβερός ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ καί ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ καταπέλτης κατά πάντων τῶν ἐν ληστρικῇ ἀποστασίᾳ Οἰκουμενιστῶν, καί συμφωνεῖ, τόσον στό κατά γράμμα ἀλλά ὅσον καί στό κατά πάντα ὀρθόδοξον πνεῦμα, μέ τήν πρωταρχικήν καί ἀνάλογην καταδικαστικήν Συνοδικήν ἀπόφαση ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας.

Θεωρῶ προσωπικά: ὅτι τό πρόβλημα δέν εἶναι τό πῶς καί μέ ποῖον ἀκριβῶς τρόπον οἱ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μας οἱ Σλάβοι θά περιποιηθῶσι τά Ληστρικά Κείμενα τῶν Ἀρχικουμενιστῶν. Μέχρι στιγμῆς καλά τά πάνε οἱ ἄνθρωποι. Μᾶς δείχνωσι τόν ἀπλανήν καί ὀρθοδοξοΠατερικόν δρόμον. Τό πράγμα ἐφαίνετο ἐξ ἀρχῆς, ὅτι τά Σλαβικά Πατριαρχεία ἔχωσι ἀκόμη, τινές ῥωμαλέες καί ὀρθόδοξες ὁμολογιακές ἀντιστάσεις, κατά τῶν ληστρικῶν (ἀμερικανοκίνητων & βατικανοκίνητων) σχεδιασμῶν τῶν νεοἙλληναράδων καί νεοΦαναριωτῶν ταγῶν μας.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας: μπορεῖ να ἐσυμμετείχεν μέν, καί νά ἐσύρθην δέ διά τῆς Ζηζιουλόφρωνος βίας, στήν Κρήτην, ἀλλά μή ξεχνάμεν ὅτι δεκα-ἑπτά (17 ἀπό τούς 24) δυναμικοί Σέρβοι Ἱεράρχες, τιμώρησαν δικαίως, τήν ληστρικήν δυσκαμψία τοῦ Οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχη μας κ. Βαρθολομαίου, μή ὑπογράφωντας τά κακόδοξα Κείμενα. Κατ΄ οὐσίαν δηλ. τά Πατριαρχεία πού δέν συμφωνοῦσαν μέ τήν «Πανορθόδοξον» τῆς Κρήτης εἶναι Πέντε καί ὅχι τέσσερα καθῶς πολλοί παπαγαλίζωσι.

Ἀπόδειξις: ἡ βροντερή ὁμολογιακή στάσις τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν 17 Σέρβων Ἱεραρχῶν, ὅπερ καί παρέμεινεν σημαντικά ἀσχολίαστη τοῦτη ἡ ἰσχυρά στάσις ἀπό τά σωρηδόν ἑλληνόφωνα Ἐκκλησιαστικά Ἱστολόγια. Γιατί ᾆραγέ; Μήπως γιά νά μή φανερωθεῖ ἡ μεγίστη διαφωνία τῶν Σέρβων Ἱεραρχῶν ἐπί τῶν κακόδοξων ἐνεργειῶν τοῦ Οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου μας; Κατά τά ἄλλα, ἑμεῖς οἱ τζούφιοι ἑλληναρᾶδες, εἶμεθα(;) παντελῶς ἀμέτοχοι (!) καί ἄσπιλοι (!!) ἀπό τοῦ «Μεταπατορικοῦ Ἁμαρτημάτος» τῆς Αἱρέσεως τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ. Ἡ ληστρική προπαγάνδα τῶν νεοΦαναριωτῶν θά πρέπει κάποτε, νά συντριβεῖ, ὅπως συντρίβεται τό κεφάλι τινάς δηλητηριῶδους ἔχιδνας. Συνεπῶς καί πᾶλιν θεωροῦμεν, ὅτι ἀπομένει σέ μᾶς τους Ἕλληνες τί ἀκριβῶς πρόκειται νά πράξουμεν, κατά τῆς Ληστρικῆς Συνόδου, καί κατά τοῦ ἀρχιμαγείρου καί μαέστρου αὐτῆς τοῦ κατεγνωσμένου πολύ-αἱρετικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου μετά τῶν συν αὐτῷὑποτακτικῶν του. Οἱ «Οἰκουμενικοί Πάπες» μᾶλλον θά πρέπει κάποτε καί νά ἀναλαμβάνωσι πανοἰκουμενικά τήν εὐθύνη τους. Οἱ Σλάβοι λοιπόν, ἦτο ἀπόλυτα ξεκάθαροι. Ἔδωσαν τό (παν)ὀρθόδοξον στίγμα τους.

Ἐνῷ ἀπό τήν ἄλλη, μία δυσοίωνος προσλαμβάνουσα χωροχρονική διάστασις τοῦ ἐν λόγῳ Συγκρητιστικοῦ ψευδοΣυνοδικοῦ Ζητήματος: εἶναι λόγου χάριν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ὅπου ἐβυθίσθην σ΄ ἕναν ἄπειρον ὠκεανόν νεοΜεσσαίωνα ἐξ αἰτίας τοῦ λυκοΠοιμένος Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου τοῦ Β΄ μετά τῶν ὁμοφρόνων του. Μή μᾶς ξεγελά ἡ ἀμυδρά καί ὁλιγοστή, ἔγγραφως μέν, ψιλοδιαμαρτυρία δέ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Μόρφου καί Λεμεσοῦ. Ὡς ἐκεῖ ἦτο τά «ἐπισκοπικά» μέτρα καί κυβικά τους.Ἔχουσι ὅμως, πεδίον δόξης λαμπρόν, ὅπως μᾶς διαψεύσωσι παταγωδῶς. Δυστυχῶς, ἔχουσι καί ἀδικαιολόγητες φοβίες καί ἀνεπίσκοπην δυσκινησία, ἵνα συγκρουσθῶσι μέ τόν Ἀρχιοικουμενιστήν ἀρχιεπίσκοπον, διότι προφανῶς καί θά χαλάσσουσι τό image τους σέ μία ἐπερχόμενη μελλοντική ἀναμέτρηση διά τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Θρόνον. Ἀντί οἱ Ποιμένες μας, νά φοβούνται τόν Θεόν, φοβούνται τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί Πατριάρχην τους. Μᾶλλον ἔτσι φαίνεται, ὅτι ἐνεργοῦσαν ἅπαντες τά τιτάνια Πνευματικά ἀναστήματα, οἱ τῷ ὄντι ἅγιες Προσωπικότητες μέσα στήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορία. Ἐκνευρίζουμε μάλιστα, ὅταν μερικοί ἠλίθιοι ὀπαδοί τοῦ «Γέροντα τῆς Λεμεσοῦ», τόν παρομοιάζωσιν, ὡσᾶν τόν Ἅγιον καί Μέγαν Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας τόν Ἀθανάσιον!... Φαιδρότητες ἐκ τοῦ πονηροῦ.

Ὁ Οἰκουμενισμός στήν Κύπρο κ.ἄ. ἐξαπλώθηκε καί ἔτι περαιτέρω ἐξαπλούται, διότι οἱ τσομπαναραίοι καί τά τσομπανόσκυλα, Κληρικοί καί Λαϊκοί, κατήντησαν φλουφλουριστές λυκόφιλοι. Μόνον γιά νά ἐξιστορῶσι τά περασμένα μεγαλεία τους καί νά αὐτοδιαφη[ου]μίζονται γιά τήν Πνευματικήν κληρονομίαν τους ὡς δῆθεν μεγίστοι καί ἀπλανεῖς ἀπόγονοι τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῆς ἐποχῆς μας.

Ὁ σεβασμιώτατος Μόρφου, λοιδωρεῖ: ὡς ψευδοὉμολογητές, ὅσους Ἱεράρχες ἐσυμμετείχαν στήν Ληστρικήν Σύνοδον, ὅπου ἀπό τήν μία ἐδιεκήρρυταν, ὅτι δέν ἐπρόκειτο νά τά ὑπογράψωσι (τά ληστρικά Κείμενα), ἐνῶ τήν ἐπόμενη ἡμέρα ἔσπευσαν ταχέως νά τά προσυπογράψωσι! Ἐνῷ ὁ ἴδιος, δέν εἴχεν κἄν τό ὁμολογιακόν σθένος, νά ἀρνηθεῖ νά ὑπάγει, ἤ ἔστω νά ἀποχωρήσει ἄρδην, μόλις ἐδιεπίστωσεν καί ἐπαρατήρησεν τό ἐν λόγῳ Ἐκκλησιοπολιτικόν ἐξάπαντος κλαυσίγελον φιάσκον. Ἀκούσατε τινές δηλώσεις τοῦ Μόρφου, ἀπό τό Κολυμπάριον; Μετά τό Κολυμπάριον; Πολλῷ δέ μᾶλλον πολύ πρό τοῦ Κολυμβαρίου; Τόν ἀκούσατε ποτέ νά ἐλέγχει, μέ τήν ἀρχοντικήν αὐστηρότητα πού τόν διακατέχει, τόν Οἰκουμενιστήν Πατριάρχην; Τόν ἀκούσατε νά καταγράφει ἤ νά διακηρύττει, συστηματικῶς, τήν Ἐπισκοπικήν στάσιν τοῦ στά περί τῆς σφοδρῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Τόν εἴδατε ποτέ σας νά συννενώνεται μέ τίς ἐνδοἙλλαδικέςἀντιΟἰκουμενιστικές Δυνάμεις τῆς συνὉδικῆς Συνάξεως τινῶν Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν; Ἐξάπαντος τά ἵδια ἀκριβῶς ἱσχύωσι καί διά τούς λεγόμενους παραδοσιακούς Μητροπολῖτες: τόν σεβ. Τριμυθοῦντος καί τόν σεβ. Λεμεσοῦ.

Ὁ σεβασμιώτατος Τριμυθοῦντος, λέγεται: ὅτι ἀπεχώρησεν σφόδρα ἐκνευρισμένος ἀπό τό Κολυμβάριον, καί τοῦτο ἀποτυπώνεται, ἐκ τῶν ἀναμνηστικῶν φωτογραφιῶν πού ἔβγαλεν ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου· εἶναι ὁ μόνος πού ἐτόλμησεν, ἄρον-ἄρον νά ἐγκαταλείψη, τό ὅλον ψευδοΣυνοδικόν φιάσκον, ἐνῷ ὅλοι οἱ ἄλλοινεοΚύπριοι Κληρικοί, παρέμειναν ἄχρι τέλους καί ἐφωτογραφίζοντο ὡσᾶν τίς μωρές παρθένες· δέν γνωρίζω, κατά πόσον τελικά καί ἄν ὅντως ἀληθεύει, ὅτι ὁ Τριμυθοῦντος, συνυπέγραψεν ὅλα τά ληστρικά Κείμενα· πάντως, προσωπικά πιστεύω, ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου τούς ἐξανάγκασε, ὅλους μαζί, μέ τόν ἀμείλικτον, τυρρανικόν, ἐπιβλητικόν καί ψυχολογικόν πόλεμον ὅπως τά ὑπογράψωσιν, διαφορετικά, θά ὑφίσταντο τινές συνέπειες. Ὅπως καί τούς ἐξανάγκασε ὅλους διά τινάς στυγνῆς ψυχολογικῆς βίας γιά νά ὑπάγουσι στήν Κρήτην. Ὅποιος δέν τά ὑπέγραφε, ὑπέγραψεν «ἀντ΄ Αὐτῷν» εἰς τήν θέσιν τους, ἀντιΚανονικῶς, ἀντιΣυνοδικῶς,πλαστογραφικῶς, καί ἄκρως παράνομα. Μία ἀκόμη μεγίστη ἀπόδειξις τῆς φαυλεπίφαυλης ληστρικότητος τῆς Συγκρητιστικῆς Συνάξεως τοῦ Κολυμπαρίου.

Οἱ ἴδιοι ὅμως, κυρίως οἱ δῆθεν «μεγάλοι Ὁμολογητές» μας, ἦτο: πού μόλις ἐπέστρεψαν στήν Κύπρον, ἐκρύφθησαν κυριολεκτικῶς, μέσα στήν πετσιάν (σαρκίον) τους. Ἄντί νά τόν καταγγείλωσι μέ πᾶν Ἐκκλησιαστικόν καί ἔννομον μέσον διά τήν πλαστογραφίαν… ἰδίως στόν Λαό τοῦ Θεοῦ, διότι ἔχει καταφανεῖ δυστυχῶς, ὅτι εἶναι ἄκρως διστακτικοί, παντελῶς ἀδύναμοι, ὅπως ἐνώσουσι τινές ἰσχυρές δυνάμεις κατά τῆς Ληστρικῆς ὀμάδος και κατά τῆς φατριᾶς τοῦ αἱρετίζοντος Ἀρχιεπισκόπου-κατασκόπου τῆς Κύπρου. Ὁ ὁποῖος σύν τοῖς ἄλλοις ὀνειρεύεται καί «Διακόνισσες», ἐντός τοῦ ἱεροῦ Βήματος, σύμφωνα μέ τό ἀρχέτυπον τῆς Ἀγγλικανικῆς Κοινότητος. Τρομάρα του!

Τόσον μεγίστη (!) καί μᾶλλον ἀληθῆς (!!), ἦτο, ἡ ἔντασις τῆς Ὁμολογίας τους, δηλ. ὅσων κυρίως ἐτόλμησαν νά ἀντιταχθῶσι, καί νά μή ὑπογράψουσι (τά οἰκουμενιστικά Κείμενα), ὅπου μόλις ἤρθανε στήν Κύπρο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί τά σύν αὐτῷ φερέφωνά του, συνέταξαν μίαν ψευδο-Συνοδικήν καί Ληστρικήν Ἐγκύκλιονὑπέρ τῶν ἐωσφορικῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμβαρίου καί οἱ Ὁμολογητές τῆς μιᾶς νυκτός οἱ Νεοκύπριοι Ἐπίσκοποι (Τριμυθοῦντος, Μόρφου καί Λεμεσοῦ), ἔδωσαν εὐλογία (γράφτε δυσσεβήν ἀλογία) ὅπως διαβασθεῖ (!!!) ἡ Ληστρική Ἐγκύκλιος εἰς τίς Ἐκκλησιαστικές Ἐπαρχίες τους. Δηλαδή, ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως, ἔκαναν μία πραγματικήν κολοτούμπα κατά τό κοινός λεγόμενον. Εἶναι ἔτσι ἤ δέν εἶναι ἔτσι; Παρακαλῶ ὅπως μᾶς διαψεύσθετε, ἀποδεικτικῶς. Μιλάμεν, ὅτι πλέον ὑφιστάμεθα ἐκ παραλλήλου τόσον τήν ἀπόλυτην τρομοκρατία ἐκ τοῦ Δεσποτισμοῦ καί τοῦ Νεογραικισμοῦ ἀλλά συνάμα καί τήν ἀπόλυτον βλακεία. Ἀπό τήν μία διενεργῶσι ὁμολογητικά καί ἀντιρρητικά Κείμενα, μερικοί ἄλλοι σιωποῦσι μέχρι θανάτου, καί ἀπό τήν ἄλλη διενεργῶσι τά ἀκριβῶς ἀντίθετα, χορηγοῦντες, τό τοξικόν δηλητήριον τῆς ληστρικῆς παναιρέσεως τοῦ Νεοεκκλησιολογισμοῦ στόν Κυπριακόν λαόν μας; Ἄν τυχόν εἴμεθα κάπου ὑπερβολικοί, σᾶς παρακαλοῦμεν πολύ, ἀξιότιμοι ἀδελφοί καί πατέρες τῶν ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Μεγαλονήσου μας, ὅπως ἀποδεικτικῶς, νά μᾶς ὑποδειχθεῖ με πᾶσα ἀκρίβεια ἡ ὑπερβολή μας, ἵνα ἀνασκευάσουμεν ἄρδην τό ἐν λόγῳ ἀντιρρητικόν κείμενον καί την τυχούσα πεπλανημένην ἰδέαν μας.

Ποιοί ὅμως, ἀντιτάχθησαν καί ἀντιτάσσονται, συστηματικά, στήν Κύπρο μας; Ποιοί ᾆραγέ, διεξάγωσιν, ἀνοικτόνἀντιΟἰκουμενισικόν ἀγώνα, κατά τῶν ἀπανταχοῦ Νεοφαναριωτῶν καί δή κατά τῶν νεοΚυπρίων αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων;

Οἱ μόνοι πού ἀντιτάχθησαν, ἔμπρακτα, κατά τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς τους καί κατά τῆς κυπριακῆς μεταΚολυμπαριώτικης ψευδοΣυνοδικῆς Ἐγκυκλίου πρός τον Λαόν, μέ τόν ῥωμαλέον τρόπον ὅπως λ.χ. ΜΗἀναγνωσθεῖ (ἡ ἐν λόγῳ Ληστρική Ἐγκύκλιος) πού ἀποπειράται νά μᾶς ἐνσπείρει τά Οἰκουμενιστικά Δόγματα τῆς Κρήτης, ἧτο καί εἶναι, ἐξ ὅσων καλῶς πληροφορούμεθα, ἡ Θεοκρέμαστη Μοναστική Πολιτεία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σταυροβουνίου!... Τά ὑπόλοιπα Μοναστηρία ὑποτάχθησαν ἤ συμβιβάσθησαν καί ἀνέγνωσαν τήν ληστρικώτατην κυπριακήν Ἐγκύκλιον. Οἱ νεοΚύπριοι εἴμεθα ἄκρως ζαλισμένοι, βεβυθισμένοι στα βιωτικά μας προβλήματα, ἐξάπαντος θλιβερά ἀκατήχητοι, ἵνα ἀντιταχθοῦμεν Δαβιδικῶς ἔμπροσθεν τοῦ πανίσχυρου Γολιάθ ἐκ τοῦ νεοΦαναριωτισμοῦ.

Ὡς γνωστόν, πρό πολλού ὁ δυστυχῆς καί αἱρετίζων Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Κύπρου διέκοψεν (ἐπι-)Κοινωνία μέ τό πανίερον ἀνδρικόν καστρομονάστηρον. Πού νά τολμήσει νά ζητήσει ἐν ταπεινώσει συγνώμη διά τίς φοβερές ἀπειλές πού ἐξαπέλησεν (τό 2009) κατά τοῦ Γέροντος καί τῶν Μοναχῶν του; Παραμένει δυστυχῶς σφόδρα ἀμετανόητος στό ταυτόσημον μοτίβον, τῆς συναυτουργίας, μετά τοῦ κακοΦαναρίου ὑπέρ τοῦ δαιμονικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ὁ ἐν Ζωῇ συνὉδικῶς καί ἅγιος Καθηγούμενος καί Ἀρχιμανδρίτης ὁ Γέρων Ἀθανάσιος Σταυροβουνιώτης,μᾶς διδάσκει: ἁπλανῶς καί ὀρθοδόξως, διότι ἀγωνιά πολύ (μέχρι καί τώρα στά βαθειά γεράματά του) διά τοῦτο τό μείζον Λητρικόν Ζήτημα, ὅτι δηλ. ἡ τῷ ὄντι Θεοδρομία καί Θεογνωσία ἐβρίσκετο εἰς τόν ἱερόν πόλεμον τοῦ Ὁμολογιακοῦ καί ἀντιΟἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος. Ἕναν φοβερόν παγκόσμιον πόλεμον, πού ἅπαντες οἱ ἐν κύπρῳἹεράρχες, δειλιοῦσι ἤ διστάζωσι, ἀκόμη, ὅπως τόν ξεκινήσουσι. Τά πῶς καί τά γιατί, δέν εἶναι τίς ἰδικῆς μας ἀρμοδιότητος γιά νά τά ἀπαντήσομεν· ἀλλά ὅσοι θέλετε, ὅσοι τούς ἐξιδανικεύετε σέ δυσθεώρητα ὕψη, εἴτε ἀπό κοντά εἴτε ἀπό μακρόθεν, τολμῆστε το νά τούς βρεῖτε καί ἐρωτήστε τους.

Διά τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τί ἀκριβῶς να ποῦμεν, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ ταλαίπωρος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος, ὑποσκάπτει, τό Συνοδικόν Πολίτευμα καί τίς Συνοδικές ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας; Τί νά ποῦμε, ὅταν μάλιστα, δέν ἔχει τά κότσια νά συγκρουσθεῖ μέ τόν αἱρετικόν Πατριάρχην καί τίς αἱρετικές ἀποφάσεις του; Πολλῷ μᾶλλον ὅταν σιγοντάρει τά κοπέλλια του ὅπως δημοσιεύσουσι ψευδέστατα «συνοδικά» Δελτία Τύπου;

Ἄς ὄψωνται: οἱ «300 Σπαρτιάτες» Ἁγιαντωνῖτες τοῦ λεοντόκαρδου Γέροντος π. Θεοδώρου Ζήση· ἄς ὄψωνται οἱ «300 Σπαρτιάτες» Προφητηλιῶτες καί οἱ «300 Σπαριάτες» Ἁγιοσπυριδωνῖτες τοῦ ἡρακλέα παπαΝικόλα Μανώλη, πού προετοιμάζονται, ὁμοθυμαδόν, διά τήν ἱεροκανονική Διακοπήν τοῦ Μνημοσύνου τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ Πατριάρχη μας.

Διά τήν ἱερά Ἐπιστασία τοῦ Θεοτοκοβάδιστου Ἁγίου Ὄρους, τί νά πεῖ κανεῖς, ὅταν ἐξορίζει Μοναχούς καίσιωπεῖ εἰς βάρος τῆς Πίστεως;

Ἄς ὄψωνται οἱ «300 Σπαρτιάτες» Ἁγιορεῖτες τοῦ Γέροντος Γαβριήλ καί τοῦ παπαΣάββα Λαυρεῶτη, πού προετοιμάζονται, διά τήν ἱεροκανονική Διακοπήν τοῦ Μνημοσύνου τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ Πατριάρχη μας.

Οἱ Σλαύοι ἀδελφοί μας, μπορεῖ νά μή προχωροῦσι στήν Διακοπή Μνημοσύνου, ἀλλά δύνανται νά συγγράψουσι ἀντιρρητικά Συνοδικά Κείμενα, ἀντιαιρετικά Κείμενα κατά τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τῶν ἀποστατῶν Ἀρχιοικουμενιστῶν. Στην Κύπρο, βρισκώμεθα ἐνώποιον μίας μαζικῆς «πνευματικῆς ὑπνηλίασις», Κληρικολαϊκῆς δυσαρμονίας, ἐλέῳ τῶν περίφημων «Ὁμολογητῶν» Ἱεραρχῶν μας πού δέν ἔχωσι τό ἀνδρείον φρόνημα ὅπως διακόψωσι Ἱεροκανονικῶς τό Μνημόσυνον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Στήν θερμοκοιτίδα τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας τήν Ἑλλάδα μας, ἄν θά ξεκινήσει ἡ περιβόητη «Μεγάλη Ἔξοδος» ἀπό την Πανθρησκειακή αἰχμαλωσία μας, ἵνα ἀκολουθήσωσι κατόπιν, Ἕλληνες, Ἄραβες, Σλαύβοι, Κύπριοι, Ἀμερικανοί, Κινέζοι, Ἀφρικανοί, Ἐσκιμώοι, κ.ο.κ.

Τέλος, τό Πατριαρχεῖον τῆς Γεωργίας, ἀποφάσισεν, σέ μίαν ἰδικήν μας καθόλου αὐθαίρετον ἐρμηνεία, τά ἐξῆς ἀναμφίλεκτα, πού ἰσχύωσι ἀδιαμφισβήτητα γιά πᾶν νόρμαλ Ὀρθόδοξον Χριστιανόν τῆς Οἰκουμένης:

i. Ἡ Ληστρική Σύνοδος τοῦ παγκακόδοξου πατριάρχη Βαρθολομαίου, δέν κατόρθωσεν νά γίνει Πανορθόδοξη, διότι ἀπουσίαζεν ὁ μισός καί βάλε ὀρθόδοξος πανοικουμενικά καί ἅγιος πληθυσμός, τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα, ὅπου κυρίως ἐκπροσωπεῖται, ἀπό τά ἐν ἀπουσίᾳ τέσσερα Πατριαρχεία. Συνεπῶς εἶναι μεγίστη βλασφημεία, νά ἀποκαλείται, καί ὡς Ἁγία.

ii. Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τῶν Συγκρητιστῶν Προκαθημένων, δέν εἶναι δεσμευτικές τόσον διά τά ἀπουσιάζοντα Πατριαρχεία ὅσον καί διά αὐτά πού ἐσυμμετείχαν καί (προς)ὑπογράψασι οἱ αἱρετίζοντες Προκαθημένοι τους. Οἱ αἱρετικοί Προκαθήμενοι δένἐκπροσωποῦσι, τό ὀρθόδοξον πλήρωμα, ἀλλά τήν κακοδοξία καί ἰδεοληψία τους.

iii. Τά Ληστρικά Κείμενα τῆς Κρήτης δέν ἀνταποκρίνονται στήν ἔγγραφον ἤ ἄγγραφον Ἱερά Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά ἀνταποκρίνονται, εὐστόχως, στήν ἔγγραφον ἀνίερον παράδοση τῆς Θεοσοφιστικῆς Οἰκουμενιστικῆς Κινήσεως. Κατ΄ οὐσίαν δέν χρήζουσι τινά διόρθωσιν ἀλλά χρησιμεύωσι κυρίως διά ἀναγκαίον προσάναμα ἐν μέσῳ χειμερινῆς νυκτός.

iv. Τά ληστρικά ἀποφασισθέντα, βάσει τῶν ντοκουμέντων, διακηρύττωσι: σατανικές κακοδοξίες, ψυχικήν θεολογία, διαμονικές πλάνες, ἀθεϊστικές ἰδεοληψίες, δυσσεβῆ κηρύγματα, ἀντίΧριστες αἱρέσεις καί διασπείρουσι σχίσματα καί διαιρέσεις.

v. Ἡ Ἐκκλησιαστική Ἱστορία μᾶς διδάσκει (μαζί καί οἱ Γεωργιανοί), ὅτι τοῦτη ἡ Ληστρική Σύνοδος μετά τῶν αἱρετικῶν ἀποφασισθέντων της, μετά τῶν ἀσεβῶν καί φανατικῶν ὀπαδῶν της, πρέπει νά καταδικασθεῖ/ῶσι ὑπό μίας Νέας Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

vi. Εἶναι παντελῶς χάσιμον χρόνον, ὅπως διορθωθοῦσι τά ἐν λόγῳ οἰκουμενιστικά Κείμενα, ἔτσι τά ἐναποθέτουσι σέ μίαν Συνοδικήν Ἐπιτροπή, ὥστε νά ἀπασχολούνται καί μερικοί ἄνθρωποι, δημιουργικῶς.

Εἴστε μέ τήν ἀφελῆν ἰδέα ὅτι τό Παγκακόδοξον Φανάριον, θά συμβιβασθεῖ, μέ τινά διόρθωσιν (ἐκ Γεωργίας) ἐπί τῶν ληστρικῶν Κειμένων, ἐνῷ πασχίζει, πάσῃ θυσία ὅπως μᾶς τά ἐμπεδώσει για «νέο-Χριστιανικόν» Κατηχητικόν μάθημα μετά τῷν συν αὑτῷ πανάθλιων δορυφόρων του;

Ὅμως οἱ «300 τῶν Λεωνίδων» καί Νέων Ὁμολογητῶν Πρωτοπρεσβυτέρων καί Γερόντων ἐκ Θεσσαλονίκης, ἔχωσι ἀπόλυτον δίκαιον, ὅταν διακηρύττωσι, ὅτι ὁ δρόμος γέγονεν πλέον μο-νό-δρο-μος! Ὁ μονόδρομος τῆς Πατερικῆς καί Ἱεροκανονικῆς Ἱερᾶς Ἀποτειχίσεως κατά τῶν αἱρετικῶν Προκαθημένων μας. Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ καί τοῦτο εἶναι ὀρθόν, συνιστάται ἀποτείχισις καί κατά ἐκείνων τῶν Μητροπολιτῶν, πού δειλιῶσι ἤ διστάζουσι, νά καταδικάσουσι ΔΗΜΟΣΙΑ τήν Ληστρικήν Σύνοδον τοῦ Αἱρεσιάρχου Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Ἤ κωλύονται, καλῶς ἤ κακῶς, νά διακόψωσι τό Μνημόσυνον τοῦ αἱρετίζοντος Προκαθημένου τους. Οἱ Σλαύοι, μᾶς προσφέρωσι στό πιάτον τά Συνοδικά τους πυρομαχικά. Ὅτι διαφωνοῦσι ῥωμαλέα καί ἀποδεικτικά μέ τήν «Πανορθόδοξον Σύνοδον» διότι ἔχει βαθύν ἔλλειμα Συνοδικότητος καί μεγάλο ἔλλειμα Δογματολογικόν. Τί ἄλλον θέλουμεν δηλαδή γιά νά πράξουμεν τό κανονικό καθήκον μας;

Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ παρατηρητές, τό Βασίλειον ἱεράτευμα, πότε ἀκριβῶς σκοπεύουμε, νά ἐξοπλιστοῦμεν ἰσχυρῶς, διά νά γνωρίσουμεν ἐν τέλει τά πολυχρήσιμα Εὐαγγελικά καί Κανονικά μας Δικαιώματα;

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Ὀρθόδοξος Θεολογῶν

Αναρτήθηκε από Παναγιώτης Νούνης στις 11:17 π.μ.